Невидиме пташеня клюнуло іще настирливо, різко, аж затріщала шкаралупина.
Шкаралупина описувала в повітрі коло, але вода з неї не виливалася.
У кокосового горіха дуже міцна шкаралупина, вкрита зверху товстою волокнистою шкіркою.
Його шкаралупина вкривала землю, а посеред цього барвистого килима, як жахлива мара, сиділо «пташенятко».